„ZRÓBCIE WSZYSTKO COKOLWIEK WAM
POWIE” (J 2, 5)
Na podstawie Ewangelii św. Jana 2, 1-11 powszechnie przyjmuje się,
że na weselu w Kanie Galilejskiej Pan Jezus zrobił pierwszy cud,
rozpoczynając swoją misję. Z całą pewnością możemy mówić też o
pełnym czułości geście macierzyńskiej opieki Maryi nad powierzonymi
Jej dziećmi. To, co uczyniła Maryja w Kanie, wciąż dokonuje się i w
naszym życiu. Maryja jako matka szepcze Bogu: „Nie mają wina”, nie
mają pieniędzy, choruje im córka, zabrakło im wiary, nie poradzą
sobie sami, pogubili się, nie mają nadziei... Ona czyni w stu
procentach to, co należy do matki, Jej miłość jest niezawodna.
Maryja oczywiście pozostawia inicjatywę Jezusowi, ale tak wierzy, że
się stanie, iż przygotowuje służących na działanie Boże.
O wszystkim decyduje to, jakiej odpowiedzi udzielimy my, gdy patrząc
w nasze oczy, wyzna: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
W cud, jeśli się go chce, też jakoś samemu trzeba się zaangażować.
Jeśli chcesz doświadczyć cudu, to zrób to tak jak w Kanie
Galilejskiej. Najpierw więc, jeśli chcesz, to powiedz. Nie dlatego,
że Pan Bóg nie wie, co ma robić, albo co komu potrzeba. Ale jeśli
nie powiesz, że chcesz - i to nie Panu Bogu, ale sobie samemu -
możesz nie dostrzec tego, co dostaniesz, przejdziesz obok i zmarnuje
się. Gdy już powiesz, jak Maryja Jezusowi, przygotuj się na
otrzymanie. Gdy już się przygotujesz, rób, co ci każą, bez względu
na to, czy wydaje ci się to sensowne, czy nie. Służący na weselu
mieli pewnie niezły ubaw, gdy Jezus kazał im nosić wodę, a im
zabrakło akurat wina, a nie wody. Ale nie płacono im za myślenie,
tylko za wypełnianie poleceń, więc je wypełnili. I trzeba przyznać,
że dobrze na tym wyszli, jako pierwsi byli świadkami cudu. Wniosek z
tego płynie taki, że wymądrzanie się i pouczanie Pana Boga o tym,
jak i co ma robić, może uniemożliwić cud. Wydaje się to proste, ale
dużej wiary do tego potrzeba. Trzeba nam zabiegać o dobro, którym
jest dobro wiary, niebojącej się podpowiadać Panu Bogu, a
równocześnie szanującej Jego wolę i Mądrość?
Czy odważymy się na szaleństwo nalania wody do pustych, kamiennych
stągwi? Czy przezwyciężymy opór i niedowiarstwo?
